Kendi İçine Yolculuk

21 Mart 2020 16:13 tsi
Kendi İçine Yolculuk

 Kendi İçine Yolculuk

İnsanın sevdası insanın cismanisini yaratır iken kalp dağlarında kor olmuş bir güneşi gösterir insana. Ve insan bu olur. Her halin ahvali içine değerlenmiş hazinenin ırmağında saklıdır. İşte bu ırmak aynı altlarından ırmak akan cennet tabiridir. Dünya'nın bir tabiri vardır. Mana ehlinin tabirde Ay ile Güneş sayfalarını bir değerlendirişi vardır. O toprağın harç yüzüne yüklenen bir sırrı kamadır ki içine kut olan varlık tohumu ekilmiştir. Varlıktan yarlığa yokluğa bir değerlendirme kitabül bahreynidir azami kudretin eldesi.  Varlık yokluğun hal bilmemiş suretidir. İşte esas hali bilen varlığa varır. Ama hal bilinmeyenler yine yoktan gelir.

 

Kam diyarının kutu onu takip eden sayfaların eşikleri şerbetleştirmesidir. Her şeyin oluştuğu simyası bir maddeye ve bir bade ve besine nüzul ediyor. Onların asli dayanağı nar olmuş güneşle bir olarak algıladıklarıdır. Hakikatte bu güneştir. Şems. Işınlanma kuvvece halk simyasının kutuplar aracılığıyla birleşmenin titreşmesindedir. Rezonans. Derin yapılanması dayanağında ferlerin fel fecir dayanak bulmasıdır. Bu molekül kutuplarını bir önce merkezi eksen kaymasına götürmekte. Sonra bu kayma bozulan dayanağı başka dayanaklarca hassa haline getirip o denklemin içine sürükleyiş oluyor. Denklemden çıkılan bir hars var. O sanatın anatomisi denklem der iken o yeni dayanaklar aleminin hayatı kastediliyor. Eksen kayması olağan dışı bir farklı simülasyon gibi başlar önce. Sonra bu simülasyondan harekete geçen bir tinsel enerji vardır. Tinin kendisi değil. Simülasyon gibi olan dayanakları oluşturan  bu çağa olan uyumsuzluktan gelmektedir. Eksen kayması da bu çağın hiçbir işlevine uymamak olduğundan başka eksenlere bürünüyor molekül.  Eksen kayması önce bir uyumsuzluk sonra başka uyumları getiren belki frekans ötesi algılayıcıları yaratan durumdur. Bu oz ise durumları hydra patlayıcısından epifiz bezine bağlayıcı farklı denklemler ve hayal bilimin çağları tek yapan uyumuna rastlamakta. İnsanın bu iç enerjisi geçirgendir. Ötelerde ki tin uçmağına tüm rezonansı da parçalayıcı başka akımlar gelmektedir. Akım parçalandıkça Çalab'tan başka çalmalar başka kalplere ve zamanlara dönüşür insan. Çalabın bir manasında sureti sirete boyayan gönül olabileceğini düşünüyorum. Çalabdan çağrışımsal olarak kalıplardan kurtularak kalbe boyananı da anlıyorum. Düşünmek lazım…

  İnsanın yitik hazinesi onun uygulamada hayat bilinci edilmiş içsel şehrinde saklıdır. Kalbe bir sayfa dökülen yazı hangi yıldızın sesiydi. Hangi suretin hangi güneşin akşamlarından geldi onu bilmek gerekir. Geçitler bir söküğü bulmada başka genişliklerle katılmış birbirine. Işığı yaratan bu güneşin sanrısıydı harekete geçen bir enerjiydi. Ona kontrol görevi verildi. Hangi hengamede bir çeşit nebatat bulduysa kainat onu kontrol etti. Kontroller onun kontrolünü yarattı. Yeni yaradılan her şey mekan sırrında ki bir gizlenmişlikle yaratılır. Onun açığa çıktığı saklanmış öz genişletilebilir genleri mekanın mekansızlıktan geldiği bir alandı aslında. Yeni yaradılan da mekansızlıktan o mekan sırrıyla mekansızlığın mekan ayarlamasıyla bir tutanaklar teveccühüyle yaradılır. O teveccühler kendini gösterdiği ölçüde var olma sağlıklı olmanın artması şartı vardır. Yiyeceklerin kendisinde yüklüdür aynı zamanda.. İnsan kendini yükler yiyeceğe.  Ekini ve nesli bozdunuz ayeti gereğince…

  Teveccüh ışınımsal bir kainatın kaligrafisidir. Ol titreşimin kurgulandığı sarp yokuşlar ve rahatlığın bir katkısı vardır. Tıpkı ölçülerinin her dairelerde ant içmiş dairelere kavuştuğu tasarımın; birbirine her daim açtığı boşluklar gibi.

  Doğayı doğa söyler iken doğayı yaratan yeni dengeler esasında aynı gelir insana. Nerede hangi keyfiyet var ise o keyfiyet değişmez ama doğanın hatırı değişir bazen. Tabi buda bir anlamda hem insanda hem de kendi halinde de saklıdır. Mesela insan yok der iken. Doğa içinde ki yoğunlukta hep neşesini yeniler tan ormanlarına kadar gider kimi zaman. Doğa değerleri asıllarına kavuşturma şanlarını kuvvetli doğa haline getirir. Kalbin barınaklarına bir yol tutuşu vardır ki candan cana kurgular âlemine başka olanaklar sağlayan bir âlemdir. Mitolojinin gerçekliği doğa da var oluyorsa eğer. Doğanın tüm algıları çağları gezegenleri başka yaradılışlarla bir araya getirmeye özelliği var. Niye doğayı katlediyorlar. Bu güzel değişimler en başta insanı bu deruni su taşı algısına getiriyor. Gerçi içini doğa yapana her yer doğa ama. Başka araştırma başka mitoloji biliminde ki ilimsel bilimsellikleri keşfetme alanı doğa. Bir laboratuvara sığmayacak araştırmaların yüksek teknikler alemi adeta. Ritüel desen doğadan , ışın desen doğadan bir aslı var. Ondan gelmiş. Her insan doğadır, insanlık doğadır. Yeter ki kalbini temiz tut. Kalb ehli ol. İnsanlık doğanın tüm unsurlarını barındırır. Doğa insanlıktan türer bir anlamda. Ancak insanlığın başkaca ve Türk unsurlarıyla değerlendirilişi(ritüel vs vs) hakiki medeniyet kapısını insanlık kapısını teknoloji ötesinde ki bilinçler ve gelişimler bilgeliğini yaratan (teknolojinin doğallığına da etki edebilir bu tabi) doğadır. İnsan hakikat ise doğa hakikatin yaşamaması ve esasen başkaca yaşanmasıdır. Herkesin hak ettiğini alacağını söylüyor Rabbimiz. Eğer insanlar içlerini kalbi bir doğa kılar ise Allah'tan bilimden ilimden gelen bir bilinç ile her şeyin doğallığına kavuşacak yapının geleceğine kaniyim. Çünkü gönül bilincinden gelir her şey.

 Volga Ayhan

Bu haber 3,410 defa okundu.