Siyaset Eşeği

Siyaset arenasına latifeli bir terim kazandırmak istedim. Aziz Nesin’in “Zübük’üne” rahmet çoktan okundu. Türk insanının tanıdığı en meşhur eşek, Nasrettin Hoca’nın malum eşeğidir. Fıkralarda, ya Hoca eşeğe ters biner, ya da eşeği kaybolur. Anlatılan fıkralarda hem gülünür, hem düşünülür, hem de bir nükte çıkarılır.

Son yıllarda Türk halkı yeni bir eşek türü ile karşılaştı. Bu eşek, kaybolmuyor ki bulunsun. Bu eşeğin özelliği; kraldan çok kralcı, yağcılıkta, riyakârlıkta, münafıklıkta tam bir binek! Hem sahibini üstünde taşıyor, hem de sahibinin yüklerini. Zaman zaman da sahibi için anırıyor. “En çirkin ses eşeğin sesidir” ayetini bile bile. Sahibi biraz suya gönderdi mi milletin bostanına, hakkına girmekten kaçınmıyor. Sahibi adına arabuluculukta üstüne yok. Çok da duygusal, kendi için bir şey istemiyor. 

Eee tabii ki her siyasetçi üzerine yük yükleyeceği, heybesini vebal ile dolduracağı böyle bir eşeğe sahip olmak ister. Tabii bu eşek, hocanın eşeği gibi sempatik değil ki… Türk milleti Hoca’nın eşeği ile ilgili bir hikâye duyduğu zaman, eşek üzerinden Hoca’yı rahmetle anıyor. Bu siyaset eşeği; karaktersiz, belki de babası katır cinsi. Sahibine çifte atmak için fırsat kollar cinsten.

Böyle bir eşek, sahibine bırakın rahmet okutmayı, her anıldığında sahibine beddua okutur. Tabii kaçak kesilip sucuk olmazsa. Eşeğin eşekliğinden mi sahibinin, eşeğin eşek olmasını bilmesine rağmen boyayıp, küheylan gibi satmasından mı?

Vesselam!

Oktan Keleş

oktankeles@gmail.com

onaltiyildiz@gmail.com

Twitter:@oktankeles