Ya Hazreti Mevlana -2

12 Kasım 2010 10:16 tsi
Mustafa Özdamar'ın kitabından...

 

DERYA VE IRMAK

 

Sultânül Ulema, Harzem’den hicrete karar verdiği zaman, o rahmet kervanının başbuğunu orada tutmak için çok uğraştılar ama, olmadı! Karar verilmiş, defter dürülmüş ve Sultânül Ulema:

 

– Bizim varlığımızdan rahatsız olanların bulunduğu yerde, bize dur durak olmaz! Diyerek niyeti bağlamış ve yol hazırlığını tamamlamıştı.Sultânül Ulema’nın, Harzemşah Hânedanının yönetiminde bulunan Horasan’ın Belh kentinden, Selçuklu İmparatorluğunun başkenti olan Konya’ya hicretine sebep olan olaylara herkes değişik bir gerekçe gösteriyor. Kimileri, Harzemşah Hanedanı ile Sultânül Ulema arasında bir saltanat ihtilafından söz ediyor. Sultânül Ulema’nın, Harzemşahların saltanatına el koyacağı dedikoduları, Hazemşahları epey rahatsız etmiş. Sultânül Ulema ile o devrin mollaları arasında çıkan fikir ihtilafları da ikinci bir gerekçe olarak gösteriliyor ama, Sultan Veled’in “ibtidânâme”sine göre, bu hicretin asıl ve ana sebebi, “Allah’ın kazâsından Allah’ın kaderine ilticâ”dan başka bir şey değildir.

 

Belh ufukları bilinen ve bilinmeyen belâ bulutlarıyla kararmaya başlayınca, Sultânül Ulema’nın kalbi kırıldı.Sultan Veled’in “ibtidâname”sinde anlattıklarına göre, o ebedi Sultan’ın Belh halkına kalbi kırılınca, hâtiften şöyle bir nidâ geldi:

 

– Ey kutubların şehinşâhı! Madem ki tertemiz gönlünü müteessir edip seni incittiler!.. Bu nâdanların arasından çık git!.. Ben onların üstüne azab ve gazab göndereceğim!..

Cenâbı Hak tarafından böyle hitab olunca, o öfke ipini daha uzun bükerek, Belh’ten Hicaz cihetine yöneldi; zira, o sırlar ona ağır gelmişti. Yola çıkmak üzere hazırlık yapıyorlardı ki, o sırların açık seçik belirmeye başladığına dair haberler geldi.

 

Sultânül Ulema, Belh’den ayrıldıktan sonra, Belh ve civarı belâ yağmurları altında perişan oldu. Allah’ın gadabından yaratılan Moğollar, hem Harzem halkının hem de Harzem şahların başlarına belâ oldular!

 

Bu yolculukta Hazreti Mevlânâ yedi yaşında filandı. Bu yolculuk sırasında ziyâret ettikleri Feridûddîn-i Attar’ın söylediği bir söz var Mevlânâ hakkında:

 

– Hâyret ki hayret!.. Bir derya bir ırmağın peşinde akıp gidiyor!..Uzuuuun bir yolculuktan sonra, çeşitli yer ve yörelerde kona göçe Konya’ya geldikleri zaman, Sultan Alâaddin ve Konya halkı onları karşılamaya çıktılar.

 

Menâkıbül Arifin (Ariflerin Menkıbeleri) müellifi Ahmed Eflâki Dede’ye göre, bu karşılama sırasında Sultan Alâaddin, uzak bir mesafede atından inerek Sultânül Ulema’nın dizini öptü! Sultânül Ulema’nın elini uzatmasını bekledi ama, Sultânül Ulema, eli yerine asâsını uzattı! Sultan Alâaddin; bu heybet ve keskin bakış karşısında titremeye başladı.

 

Sultan Alâaddin, Sultânül Ulema’yı sarayında misafir etmek istedi, fakat, Sultânül Ulema:

 

– İmamlara medrese, şeyhlere Hankâh, emirlere saray, tüccarlara han, gezginlere zâviye, gariplere kervansaray münâsibdir!... diyerek Altunaba Medresesine indi. Karaman, Konya, Haleb ve Şam gibi ilim ve irfan merkezlerinde devrin bütün ilimlerini tahsil eden Mevlânâ, böyle bir ortamda yetişti.                                  

 

 

ALTIN DEVİR

 

Şeyh Şehâbeddin Sühreverdi’nin Bağdad Halifesinin elçisi olarak Konya’ya geldiği günlerde, Sultan Alâaddin Keykubat çok ağır mesajlar taşıyan bir rüya gördü. Sultânül Ulema ile Sühreverdi’nin de hazır bulunduğu özel bir mecliste:

 

– Rüyamda, başımın altından; göğsümün ham gümüşten; göbeğimden aşağısının tunçtan; kalçalarımın kurşundan; ayaklarımı da kalaydan olduğunu gördüm! Diye rüyâsını anlatınca,

 

Şeyh Sühreverdi:

 

– Bunu Hazretimiz Sultânül Ulema tâbir buyursun! Diyerek ona havale etti.

İşte o zaman, o ağır rüyadan şunları çıkardı Sultânül Ulema:

 

– Sen dünyada durdukça insanlar rahat ve temiz yaşayacaklar ve altın gibi kıymetli olacaklar! Yâni senin devrin sizin sülâlenin altın devri olacak! Senin ölümünden sonra, oğlunun zamanı gümüş, torunun zamanı da tunç mertebesine düşecek! Alçak ve haris adamlar başbuğ olacaklar!.. Saltanat üçüncü göbeğe intikal ettiği zaman her taraf karışacak! Dördüncü ve beşinci göbekte Selçuklu Hanedanı zevâle uğrayacak!..

O gün orada gani gönüllü Sultan Alâaddin, kaza-rıza gerilimi içinde dua istemiş, fakat neticede, zaman içerisinde olan olmuş ve Sultânül Ulema’nın söyledikleri aynen zuhûr etmiştir.

 

Benim Hüdâvendigârım1(*) ulu bir nesildendir ve asil bir pâdişahtır! Onun velâyeti de asâletinden geliyor; zira, onun büyük annesi Şemsül Eimme-i Serahsi’nin kızıdır!.. Şemsül Eimme’nin şerif olduğunu söylerler. Anne cihetinden de nesebi mü’minlerin Emiri Ali’yyül Mürtezâ’ya ulaşır.(**) Benim annem, Belh hükümdârı Harzem Şah’ın kızıdır.Dedem Ahmed Hatibi’nin anneside Belh hükümdârı İbrahim Edhem’in kızıdır. (Eflâki 1/78)

Sultânül Ulema

Muhammed Bahaüddin Veled

 

Birinci Bölüm İçin: http://www.onaltiyildiz.com/haber.php?haber_id=282

 

http://www.kitapelinizde.com/detayliArama.asp?anahtar=insanl%FD%F0%FDn+piri&SearchTerm%3ASelectedValue=&x=39&y=9

Bu haber 3,893 defa okundu.