Her Asker Bir Türbedardır

19 Mart 2013 08:42 tsi
İlhami Abi Sohbetleri...

                                               Her Asker Bir Türbedardır

 

Cuma namazını yine Eyüp Sultan’da eda etmek nasip oldu. Namaz çıkışı türbeyi ziyaret ederek Fatihalar okuduk. Arada sırada yaptığımız gibi İlhami Abi, Latif Baba ve ben türbeyi görecek şekilde bir yer bulup oturduk. Herkes türbeyi ziyaret ediyor, dualar okuyor.

Bir genç gözlerimize takılıyor. Gözleri dolu dolu. Birkaç damla yaş akmış. Türbeyi ziyaretten dönüyor. Bulunduğumuz yere geliyor. Birkaç adımda bir arkasını dönüyor, türbeye bakıyor ve yine yürüyor. İyice yanımıza yaklaştı. O kadar dalgın ki farkında olmadan ayağıma basıyor. Gayri ihtiyari ıhhh sesi çıkararak ayağımı çekiyorum.

- Pardon. Affedersin.

- Estağfurullah diyerek karşılık veriyorum.

 Boynunda askerî bir künye var. Hafif sakalları çıkmış. Kafası asker tıraşlı. Belli ki genç kardeş asker ve izinde. Latif Baba laf atıyor gence:

- Hayırdır evlat. Dertlisin galiba.

Genç, Latif Baba’nın yüzüne bakarak:

- Biraz öyle amca.

- Askersin galiba.

Latif Baba gençle bir sohbet ortamını açmak üzere. Genç, belki de derdini dökecek bir yer bulmanın ümidiyle evet diyerek yanımıza çöküyor. Cebinden çıkardığı paket sigarayı uzatıyor.

Ben almıyorum. İlhami Abi teşekkür edip almıyor. Latif Baba’yı tanırım. Sigara kullanmaz; ama alıyor. Genç çakmakla önce Latif Baba’nın sigarasını yakıyor, sonra kendisininkini.

- Nerelisin?

- Urfalı.

- Benim bir sürü Urfalı dostum var. Selam olsun onlara. İzinde misin?

- Evet.

- Kaç gün?

- Bugün son günüm. Yarın dönmem lazım. Ama ben dönmek istemiyorum. 

- Neden?

- Askerlikten bunaldım. Tasavvuf erbaplarının elinde büyüdüm ben. Türbedar olmak, tasavvufî bir hayat yaşamak istiyorum.

- Evlat. Her Türk askeri türbedardır, bunu bilmez misin? Bu topraklarda Yüce Allah’ın “Onlara sakın ölü demeyin.” diye buyurduğu, Sevgili Peygamberimiz (sav)’in övdüğü, meleklerin gıpta ettiği şehitler var. Her santiminde; belki bir binanın altında, belki caddenin altında, belki bir tarlada, adı sanı unutulmuş. Her karış Türk toprağı bir türbedir ve ecdadımızın kemikleriyle doludur.

Akif Baba ne diyor:

“Yazıktır incitme atanı

Bastığın yerleri toprak diyerek geçme, tanı.” 

 Evlat. Şu Eyüp’ün türbedarını görüyor musun? Sen askerlik yapmasan, o burada türbedarlık yapabilir miydi? O askerlik yapmasaydı ondan önceki türbedar türbedarlık yapabilir miydi? Irak’ı düşün. Bütün türbelere saldırdı kafirler. Ne türbe kaldı ne de türbedar oğlum. Hem askerliği düşün. Tam bir tasavvuf ocağı. Zaten “Peygamber ocağı” denmesinin hikmeti nedir? Orada herkes eşit değil mi? Sen doktormuşsun, sen işçiymişsin fark etmez. Tuvalet temizler, mutfakta çalışır, nöbet tutar, eğitim yaparsın. Düşmana karşı değil mi? Bu nefis terbiyesi, içindeki nefsi yani o düşmanı da terbiye etmez mi? Aziz Mahmud Hüdâî’yi düşün. Bursa kadısı iken ciğer sattırdı Üftade. Bak tasavvuf ocaklarına, Mevlevî ocaklarına ve onların hizmet anlayışlarına.

Latif Baba burada sustu ve bana bakarak:

- Sen kaç ay askerlik yaptın Âdem?

- 550 gün doğuda.

- 550, 550 daha 1100 gün yapar. Mevlevîlikte 1001 gün çile çıkartırlar. Bu, ebced hesabına göre “Rıza” ismine tekabül eder; yani Rıza makamına. Şimdi 15 aymış. Benim babam altı sene yapmış. Dedelerimi tanımıyorum. Hepsi gazi, şehit. Şimdi nasıl olur da onları beklemezsin?

Genç gözlerinden yaşlar akarak Latif Baba’ya sarıldı:

- Ben sizin ayağınıza bastım, sizse benim gönlüme dedi. Allah razı olsun. Fikrim değişti. Hiç böyle düşünmemiştim.

O anda İlhami Abi cebinden bir zarf çıkardı ve genç askere uzattı:

- Al evlat. Bu senin yolluğun.

Genç almak istemedi. Bunun üzerine İlhami Abi: 

- Sen hepimizin askerisin oğul.

Genç asker yolluğu aldı. İlhami Abi askere dua etti.

Latif Baba:

- Hadi kılıcın keskin olsun yiğidim. Doğru birliğine dedi.

Askerle helalleştik.

Ne mutlu türbedarlara diye bağırmak geldi içimden. Vatanın, kutsal emanetlerin emanetçileri “Mehmetçik”lere!

 

Oktan Keleş

(Melekler Ağlarken Kitabından)

Bu haber 5,607 defa okundu.