Kıldan İnce, Kılıçtan Keskin

18 Kasım 2016 07:55 tsi
Derviş Ozan Yazdı:Kıldan İnce, Kılıçtan Keskin

"Kıldan ince, kılıçtan keskin."

Efendim, Demirci ocağına giren, kıvılcımları göze almıştır; yola çıkan, karanlığı...

Dün çekilen kılıç, bugün kesebilir. Bugün söylenmiş sözler, yarın yaralayabilir.

İnsan, "eyvallah" sırrını ifşa edip, "illallah" hududuna girebilir. Beşerdir efendim, olabilir..

Zira "Beşeri hafıza", verilen sözleri hatırlamaz.

 Hatırlamadığı gibi haddini aşıp, inkar edebilir; diyebilir ki "benim seçimim değil, bana sorulmadı. Ben söz vermedim."

 Peki verilen bu söz nedir, insanın unuttuğu yahut inkar ettiği? Unutarak yahut inkar ederek kendine eziyet ettiği bu hal nedir?

 Hani ayette diyor ya: İbrahim suresi, 34.

 "... muhakkak insan, çok zalim ve nankördür."

Bakın yol ışığımız Kuran'da hatırlamak istemediğimiz bu meseleye dair nasıl bir hatırlatma var:

 Araf suresi, 172.
 "Kıyamet gününde, biz bundan habersizdik demeyesiniz diye Rabbin Adem oğullarından, onların bellerinden zürriyetlerini çıkardı, onları kendilerine şahit tuttu ve dedi ki: Ben sizin Rabbiniz değil miyim? (Onlar da), Evet (buna) şâhit olduk, dediler."

 İşte efendiler,

 Verilen söz: "Rabbimiz sensin, biz de kulunuz." Yani işin özü kul olmaktır.

 Kul olmak, sırat köprüsünü bu dünyada geçmektir..

Kıldan incedir o köprü, kılıçtan keskin. Hemi kolay, hemi zor.

Bu köprü ameller üzerine gerilmiş, altı yokluk, üstü yokluk, sağı-solu yokluk olan ve yalnızca "hiç/lik pabuçları" ile yürünebilecek, aşkın kanatlarını dahi zerre kıvılcımları ile kül eden bir köprü.

 Üryan geldiği alemden, üryanlığını dahi kabul etmeyen; dahi "hiçlik"te ki -lik ekini fazlalık gören yani "Hiç ol", yani "Hiç öl" diyen bu köprü, işte bu dünyanın şah damarına kurulmuştur...

"İnsandır var olan Âlem,
 Alemlere âlem: Âdem."

Beşeri hafıza, tembelliğini ve korkaklığını "unutma yahut inkar" kılıfı ile örtmeye çalışsa dahi, Ruhun evi olan Gönül, O'nu daima zikre devam eder.

 Yine ayeti kerime'de ne diyor, Haşr suresi 1. ayet; "göklerdeki ve yerlerdeki herşey Allah'ı tespit etmektedir."

 Kişi kulluğunu inkara düşse bile, soğuk bir kış gününde, avuçlarını ısıtmak için sıcak nefesini üflediğinde "Huuuu" diyerek O'nu anar.

 Sevincinde "Allahhhh be", şaşkınlığında "Allah Allah" der.

 Bir eylül akşamı işitir ki Âdem, rüzgar da rabbini tespih ediyor; "Huuuuu" diyerek akıp, gidiyor..

Fark etmez Londra, Madrid yahut İstanbul; 50.000 kişilik bir stad içerisinde oynanan maçta dahi, kaçan gollere bütün o kalabalıklar aynı tepkiyi verir: "Huuu."

Kul olmak, hatırlamak ile başlar efendim.

Dünya bir demirci ocağı, ana rahminden çalarsın bu kapıyı.

Bir kez girdin mi bu kapıdan, çekiç de olsan, örs de olsan muhatabın ateştir..

 Ezersin, ezilirsin. Yamulursun, kırılırsın. Ateşe atılırsın. Piştikçe yanar, parlarsın. Soğudukça söner, kararırsın.

Yanmazsan eğer, nasıl şekil alacaksın. Sen bu ocağa ham gelmedin mi?

 Ademoğlu sen bu ocağa ham girmedin mi, nasıl kul olacaksın?

Yanacaksın, pişeceksin..

 Senin ateşin "dün çektiğin kılıç, bugün söylediğin söz." Anan, baban, sevdiceğin, dostun, yarenin, düşmanın, evladın, biriciğin ateşin olacak. Yokluk harlayacak ocağını, varlık körükleyecek. Evlâdın çekiç olacak inecek, anan baban örs olacak tutacak seni, kaçamayacaksın.

 Dostların maşa olacak, kah ateşe atacaklar yan diye, kah örste tutacaklar dövül diye.

Peki sana kim şekil verecek ey Âdem? Nasıl kul olacaksın?

 Bak yine cevabı kim veriyor, Bakara suresi 153: "...muhakkak ki Allah sabredenler ile beraberdir."

 Sabrın sırrı ki, ne güzel sırdır o; "eyvallah".

Fatr suresi 5.ayette ne diyor Mevla: "Haberiniz olsun ki, Allah'ın vaadi muhakkak haktır. Sakın bu dünya hayatı sizi aldatmasın, sakın o aldatıcı şeytan sizi, Allah hakkında da aldatmasın."

Öyleyse köprüden geçmenin şartı olan "hiç"e ulaşmanın sırrı "eyvallah" diyebilmektir.

Dilsizi konuşturur,

 Sağırı şittirir,

 Âmayı gördürür bu sır. Çünkü ruhun evi Gönüldendir Eyvallah..

Eyvallah, hakkınızı helal edin.

Derviş Ozan

Bu haber 4,334 defa okundu.