Tefekkür Dersleri: Beka'yı Şerif Nüshası

Bekâ yolcusu şu sırları bilmelidir ki, yer onun zihninde nerededir? Yer (dünya) boş bir fondur. Ankebût suresi 64. ayetin sırlarındandır: “BU DÜNYA HAYATI ANCAK BİR EĞLENCE VE BİR OYUNDAN İBARETTİR. AHİRET YURDUNA GELİNCE İŞTE GERÇEK HAYAT ODUR. KEŞKE BİLSELERDİ.” Dünya denen kürede aslında ne renk vardır ne de cümbüş. Bütün renkler bu küreye (boş fona), Âdem cennetinden yansır. Şunu iyi bil ki, dünyadaki tüm renkler, Âdem cennetinden yansır. Yani dünyadaki renklerin hakikati Âdem cennetindedir. Yer küre, boş bir (beyaz) kâğıttır. Ya da (beyaz) sinema perdesi gibidir. Tüm renklerin kaynağının beyaz olma sırrı budur. Tefekkür et. Deniz bazan mavi, bazan gümüş, hatta bazan yeşil gibi olur. Bunun nedeni, aslında suyun renksiz olmasıdır. Güneşin konumu, ışınları denize bu renkleri verir, yansıtır. Her şey sudan yaratılmıştır. Su ise bilindiği gibi renksizdir, ona yansıyan hayatı gösterir. Yer kürede sudan yaratılmış bir cüz olma vasfındadır.Eğer insan bu hakikate eremezse, her şeyi yer kürede sanır. İnsan tüm hakikatleri yeryüzünde zannederse, aldanır. İlaveten, tüm renkleri dünyada sandığından, hayatın kaynağını da dünyada sanıp algıladığından, eğlenir, oyalanır. Dünya artık onun için bir eğlence, bir oyun olmuştur. Dünyadaki bu yansımaya ‘yaşam’ denir. Yansıyan yere ise yani yansımanın kaynağına ise ‘hayat’ denir. İnsanoğlu bu sırlara vâkıf olmazsa; hayatla yaşamı karıştırarak yer kürede debelenir. Yaşam sırrı olan hayata ulaşamaz. Yaradanımız ayette “AHİRET YURDUNA GELİNCE, İŞTE GERÇEK HAYAT ODUR. KEŞKE BİLSELERDİ.” Ankebût/64 diyerek bu hakikatin bilinmesini murat eder.

Bu ayet, eğlence ve oyun olan yansımanın yaşam olduğunu, yaşamın sırrınınsa hayatın keşfedilmesinin bilinmesi olduğunu açıkça ariflere Kelâm eder. Gerçek hayatın kaynağı ise Yaradan’dır. Kademe kademe her yere her şey bu gerçekten yansır: Âdem cennetinden yer küreye. Ya Âdem cennetine nereden yansır? Bunları öğren gözümün nuru bekâ yolcusu arkadaşım. Yoldaki arkadaşları tanı, bil! Yerdeki hayatın aslını yerde arama! Gerçek yaşayış, gerçek hayat ahiret yurdudur. Ahiretteki aslında, ölümden sonraki hayat zannedilmesin. Onun da bir hakikati var, bil! Bil ki, artık zihninde; yaşam, hayat, yer, ahiret algılamalarının aslını bilsin.

Bu bilgilerden sonra artık yer ve hayat algılaman değişecek. Seni göğe doğru çekecektir. Bu yansıyan yaşamın arka perdesi gerçek yaşamda (hayatta) yani manevî hayatta asıl olup bitenlerin, amellerin, neler olduğunun farkına var. Yani görünen bu âlemin arkasında, asıl olanların, senin amellerinin, hakikatlerinin yere, yaşama yansımasını anla. O zaman dünya hayatının gerçek hayatla bağlantısını anlar, Ankebût suresi 64. Ayetin de sırrına erersin. Şimdi iyi anla, Yaradan Necm suresi 14 ve 15. Ayetlerde “Sidretü’l-Müntehâ’da barınılacak asıl cennetin, O’nun yanında olduğunu, kulunu bekâya davet ettiğini” kuluna Kelâm eder. Tefekkür et! Cennet’ül-Me’va; sınırdan, yani madde, mekân, zaman sınırından sonra başlayan sekiz cennetten biridir. Yani yaşamdan sonraki hayat yansımalarından biri. Yaradan âlemleri (yansımaları) kitabın sayfalarıyla mecaz eder. Yani anlayalım diye tanımlar. Her sayfada varlıklar, mekânlar vardır. Yer küre boş sayfadır, diğer sayfalardan yansıyanlar burada gözükür. Gözükmesi yaşamı hâkim kılar. Madde, mekân, enerji, zaman yoktur. Çünkü tüm bunların kaynağı yani hakikatleri son ağaç sınırında başlar. Senin bedenin de yerde yaşam sırrında aslında. Hayatta; enerji, madde, mekân, zaman olmayan ölümsüzlük hayatında hakikatindedir. Öyle ise yaşamın bitti diye (yansıyan) hayatı bitti mi sanırsın? Tefekkür et! Unutma biz yansıyanlara değil, yansıtana talibiz. Yansıyanların hazzına takılırsak, bir eğlence ve oyuna dalarız. Oyunun sonunda kaybeden oluruz. Ya Hay, Ya Muhyi diri olan, hayat sahibi, hayat veren, yansıtan. Ya Mukaddim dilediğini öne geçiren (bekâda). Öyleyse biz yansıyanların hakikatine ereceğiz ki, kendimizin yansımasının da hakikatine ereceğiz ve hakikatler hakikatini bileceğiz.

Eser: Yusuf Coşkun Benefşe

Şimdi yansıma ve âlemlere delil dünyadaki renkler Âdem cennetinden oraya, diğer cennetlerden yansır, dedik. Rahman Suresi’ndeki “KOYU YEŞİL CENNET” kelâmını tefekkür et! Bir yeşil var, bir de koyu yeşil ve daha koyusu. Yansımalar, yeşilin tonları. Mecaz sekiz cennet kapısı. Yeşilin tonları âlemi. En açık renk Âdem cenneti. Ona yansıyan daha koyu, ona da yansıyan, ondan daha koyu… Boş kâğıt yer küre tüm hayatların yansımaları asıl hakikatten süzüle süzüle bir diğerine yansır. Onlardan da boş kâğıda, yer küreye. Rızıklar, yağmurlar her şey Yaradan’dan gelir. Diriltme O’ndan gelir.

Yani yerde aslında bir şey yoktur. Yansıyan her şey asıl hayat âlemlerinden gelir. Öyleyse bir şey olmayan yere ‘dabbe’ olmak niye? Kanatlan. Yaradan’ın sineğin kanadını misal vermesinin bir sırrı da sineği havalandıran nesne olmasındandır. Koyu cennetin son sınırından hakikat yani bekâ arasında sayısız âlemler vardır. O âlemlerde renkler de aslına döner. Şimdi, görünen yer âleminin Âdem cennetinin yeşilinin yansımasını nasıl yok ettiğine dair bir misal. Dünyada insanoğlu mizanı dengeyi bozar. İnsan vahyî hayat yaşamazsa vahiy (gerçek hayatın iksir formülü) dünyada yansıyan Âdem cenneti renklerinin başta yeşil ve cümbüşleri yansımasını yitirir. Yeryüzü boş kâğıt vasfını yitirir. ‘CEHENNEME ÇEVİRİRLER BOZGUNCULAR’ ayetinin sırrı meydana çıkar. İnsanın yansımasının bitmesine ölüm denir. Mecazen dünyanın ölümü, kâinatın mecazıyla kıyamettir. İnsanoğlunun yaşam mecrasında ölümü yaklaştı mı (yeryüzünden yansımanın çekileceği hâl) yansımaları yavaş yavaş flulaşır. Nasıl mı? Yer bilgisi lisanı ile her bir hücresi yaşlanır, ölür. O hücrelerde Allah’ın yazılı emirleri, hükümleri bunlardır. (DNA). Yansıman yavaş yavaş ya da birden çekilir, aslında birden çekiş bile bir mecazdır. Misâl: Bir insan yaşlanıyor, hücreleri ölüyor, yansıması yavaş yavaş çekiliyor. Bir insanda kaza sonucu, genç yaşta ölüyor. Bir anda tüm hücreleri ve yansıması çekilse de aslında ölünün sureti, cesedinin görünümü kalıyor. Ne oluyor? Toprağa gömülüyor, çürüyor, yansıması suret anlamda siliniyor yeryüzünden. İyi ama geriye bir de iskeleti kalıyor. Anla bekâ yolcusu : Beyaz kâğıt, beyaz iskelet. Yaradılışın, merkezi sensin. İskeletin beyazlığı, kâğıdın beyazlığı (yeryüzü) gibidir, aslı topraktır. (Beyaz her rengin kaynağıdır.) İnsanda özde, iskeleti gibi sonradan tüm unsurlarla rengârenk olur. Yansıman çekilirse, boş kâğıtla bir olursun, yaşamdan hayata dönersin.

Acaba, “tekrar beni yaşama döndür” hayat sırrına ereyim mi dersin? Yoksa yansıman çekilmeden, hayata erer şükür mü edersin? Yaradan’ına “Ya Mümit” “Canlıların ölümünü yaratan, yansımasını alan.” “Ya Muid” “Mahlûkatı öldürdükten sonra tekrar dirilten, yansımasından gerçek hayata döndüren.” İsimleriye zikir mi edersin. Yer senin bildiğin gibi değil. Senin gördüğün gibi de değil, bırak yeri. O seni tutmuyor ki.

Oktan Keleş