Türk Kadını

3 Kasım 2021 08:58 tsi
Ece Akdoğan yazdı: Türk Kadını

TÜRK KADINI

 Yağmurlar yağıyor bulunduğum şehre… Sicim sicim…Bakışlarım pencereden dışarı kayıyor. Sokakta koşturan kadınlar… Çocuğunu okula götürmek gayretinde bir anne. Eli kolu dolu bir şekilde pazardan gelen bir başka hanım… Evinin işinden tut çocuğuna eşine mesleğine eşine dostuna akrabasına bin bir gayretle yetişme telaşı ve duyulan büyük mutluluk... Annelerimiz. Kadınlarımız... Hayatın görünen ama daha çok görünmeyen kısmındaki kahramanları. Çekip çeviren, bereketlendiren, toparlayan, direnen. Hepsi çok güçlü, çok akıllı, tevekküllü. Yaşama karşı umut dolu. Sabır onların yol azıkları. Yurtları yurt yapan ocak yapan, mayalayan kadınlarımız…

   Tarihe dönüp bakıyorum, düşünüyorum nicedir. Ne badireler atlatmış ne felaketlerden geçmişiz milletçe. Neler yaşanmamış ki… Savaşlar, açlıklar, kıtlıklar, göçler… Nice çocuklar, erler gönderilmiş cephelere… Giden gönül rahatlığı ile gidebilmiş. Bilmiş ki arkasında bıraktığı kadın, kale gibidir kalanlara. Evinin hanımı, annesi toparlayanı, bekçisi… Neydi Türk kadının sırrı? Neydi içindeki bu enerji, bu ruh? Okudum, okudum, okudum. Okudukça hayran olunası şeyler çıktı karşıma.

  Yuva tek eşlilikten oluşuyordu. Kumrular gibi. Anne; baba ile evin reisiydi, gözeteniydi. Bu sebeple çocuklarından o sorumluydu. Erkek daima hürmet eder, kendi yaya yürür, hatununu bindirirdi atına. Kıyamazdı. Ne güzel bir saygı ne güzel bir sevgi! Bu davranışların altında yatan, var olan Tek Tengri’ye hürmet miydi? Kadın ki hakikatlerin içinde bir hakikat, yaratılışların en güzellerinden biriydi. Sevdirilendi.

   Kadınlar ki yuvalarının en sadık koruyucularıydı. Yatakları devlet, gelinlikleri kefendi. İki ellerinde tuttukları binlerce hayat… Boşanma yoktu. Zina yoktu. Doğum perisi olan Ayzıt yardıma gelmezdi yoksa. Doğurduğu ya da doğurmadığı her çocuğun anasıydı, o sebeple her çocuk umudu, aynı zamanda çilesiydi. Toplumunu ilmek ilmek dokuyandı. Yön verendi sözüyle. Küçük, tertemiz, kınalı elleriyle yatıştırırdı usul usul. Fermanlar geçersizdi onun mührü olmadan, kağanının dururdu solunda bir ay misali. Onca güzelliği ve azametiyle… Aklıyla, savaşçılıklarıyla bereketleriyle, dupduru enerjileriyle ASENALARDI onlar. Tek olana inanan, bu yolda yetişen, bu yolda yetiştiren, bu yolda ölenlerdi onlar..

 Atalarımızın yanında, ulu kağanların ulu hatunları… Dünyanın dört yanında, toplumu iyiye sevk edenleri…Anadolu’yu, ANA’larla dolduranları… İyiliği, insanlığı, gönlü mayalayan yoğuran kadınlar… Selam olsun size,TÜRK KATUNLARI, TURANLI KADIN SAVAŞÇILAR, TOMRİS, İLBİLGE,  ARIKAN, ALTUNCAN, HATİCE ,SÜMEYYE, FATIMA, FATMA BACI, HAYME ANA VE NİCE AMAZONLAR… İL’LERİ TÜRK YURDU KILANLAR… KIZIL ELMAYI BİZE VARİS YAPANLAR SELAM OLSUN RUHANİYETİNİZE….

Ece Akdoğan

02.11.2021

Bu haber 1,757 defa okundu.