Yaşayan Kur'an Üzerine Tefekkür

13 Eylül 2019 15:56 tsi
Yaşayan Kur'an Üzerine Tefekkür

YAŞAYAN KUR-AN ÜZERİNE TEFEKKÜR

Rahman ve Rahim olan ALLAH'ın tanımıyla...

Başta gönül Sultanımız, Başkanımız, Tuğbeyimiz ve çok değerli Kalperenler olmak üzere bu tefekkürü okuyan tüm kardeşlerimi saygı, sevgi, hürmet ve en derin muhabbetlerimle selamlıyorum.

Bu tefekkürü yaklaşık iki ay önce düşünmeme rağmen yazmak ve paylaşmak, bu güne nasip oldu. Sanırım son Çalıştayımız Kur-an daki hitaplar ile Sultanımızın Put, İlah, Tanrı muhabbetini dinlememiz gerekiyordu.  En azından benim bu konularda cesaretimi toplamak açısından bunların olması gerekiyordu. Ne diyelim Ya Nasip...

Gecelerden bir geceydi yine Yüce Kitabımız Kur-anı Kerimin Türkçe mealini okuyup yatmak için hazırlık yaparken birden zihnim enteresan şekilde çalışmaya ve ardı sıra düşünmeye başladı tabi uykum da açıldı. Aklıma şu ayet takıldı.

Bakara 214;

Yoksa sizden öncekilerin çektikleriyle karşılaşmadan cennete girebileceğinizi mi sandınız? Onlar öylesine yoksulluk ve sıkıntı çekmişler, öyle sarsılmışlardı ki peygamber ve yanındakiler, "Allah’ın yardımı ne zaman gelecek?" diye niyaz etmişlerdi. Bilesiniz ki Allah’ın yardımı yakındır.

Tabi bu ayetin aklıma takılmasının bir nedeni vardı. Son 1 yıldır yaşadığım. İmtihan süreci sebebiyle düşünmüştüm. Doğru ya dedim kendi kendime biz eğer bizden öncekiler ile aynı manevi makama ulaşmak istiyorsak ve ALLAH'ın adil olduğunu biliyorsak. Bu sürecin böyle geçmesi normaldi. Bu ayeti bu mana itibari ile düşünmeye başlayınca yaşadıklarım daha manalı ve kendimce ilgi çekici gelmeye başladı. Aslında bu yolda olmaktan mutlu ve yaşadığım imtihandan mesud olmaya bile başladım.Ve düşüncem daha da derinleşti kendi geçmişimi karşıma çıkan dünyalık fırsatları, ahiretlik tehditleri şöyle bir düşünmeye başladım.

Ocağımız nasip olmadan evvel yaklaşık 6-7 sene Milli ve manevi değerleri gözeten bir camianın içerisindeydim. Dolayısıyla dine karşı hassasiyetimiz ve Vatanseverliğimiz kendimizce tartışılmazdı. Hem yüce kitabımız

Bakara 2;

Bu kitap, hiç şüphe yok, sakınanlar için bir rehberdir.

buyuruyor.Biz de kendimizce sakınıyorduk.

Bu düşünceler ve mücadelelerimiz sebebiyle dünyalık kayıplarımız oluşmuştu.Belki İktidar ve güç sahipleri ile bu kadar zamanımızı harcamış olsaydık. Dünyalık makamlarımız ve maddiyatımız muhtemelen çok daha iyi olacaktı. Ve bugün çevremizdeki ucuz insanların, yaşadığımız ve imtihan olarak gördüğümüz sıkıntılı günler sürecinde adeta dalga geçerek güce boyun eğenlerden olmamız halinde bunları yaşamayacağımızı ima etmesi durumlarını yaşamayacaktık.

Ancak, ya manevi kaybımız ne olurdu ? diye düşünmeye devam ettim. Aklıma Cumartesi yasağı ayetleri geldi.

Araf 163 :

Onlara, deniz kıyısında bulunan şehir halkının durumunu sor. Onlar, cumartesi tatili yaptıkları gün, avlayacakları balıklar sürüler halinde suyun yüzüne çıkarak onlara doğru gelirken, tatil yapmadıkları günde ortalığa çıkmıyorlar diye cumartesi yasaklarını çiğniyorlardı. Yoldan çıkmaları sebebiyle onları işte böyle sınıyorduk.

Bu cumartesi günü yasağı ayetlerini günümüze göre yorumlarsak; acaba Günümüzdeki Cumartesi günü yasağını Rabbimizin sakınmamızı, uzak durmamızı emrettiği bir takım hususlar olarak düşünemez miyiz? Bu mana itibariyle Cumartesi yasağına muhatap olan kavim de bu yasağı önce basit gördüler sonra çiğnediler. Günümüzde de ilahi yasaklar önce basitleştirildi sonra çiğnenmedi mi?  Ve bu hususları Allah'ın emri olarak görüp sakınanlar yeteri kadar tabiri caizse avlanamazken, yani maddi imkan bulamazken, umursamayanlar dünyalık güce boyun eğenler keselerini doldurmadı mı? sonrasında ne olmuştu o kavme ?  ve ne olacak bu kavme buyurun;

Bakara 65 ;

İçinizden cumartesi günü hakkındaki hükmü çiğneyenleri elbette bilirsiniz. Bu yüzden onlara, "Aşağılık maymunlar olun!" demiştik.

Bu ayette geçen aşağılık maymunlar tabirine muhatap kavim maymunlaşmıştı. Fakat günümüzdeki muhatapları belki suret olarak maymunlaşmıyor ama siret olarak maymunlaştığı konusunda ciddi şüphelerim var. Bu şüphelerin oluşması mesnetsiz değil! Adeta ne versen yiyecek, sorgulamaz büyük bir kesimin oluşması, neyi niçin savunduğunu bilmez, "KÖRMEZ"  bir çoğunluğun, akletmez bir topluluğun ve cebine dokununcaya kadar halden anlamaz büyük yığınların oluşması ayeti bu şekilde düşünmeme neden olmuştu. Sonra olan oldu ve devam eden ayette Yüce ALLAH;

Bakara 66;

"Biz bunu, hem çağdaşlarına hem de sonradan gelenlere ibret veren bir ceza, müttakiler için de bir öğüt kıldık." diye buyuruyor. Bu ayetle aslında tefekkürümün doğru yada yanlışlığı konusunda cevabımı almıştım ancak biriyle paylaşacak kadar cesaretim yine yoktu. o cesarette son Çalıştayımız Kurandaki Hitaplar ve Sultanımızın Put, İlah, Tanrı isimli muhabbet videosunun tamamı ve özellikle 1,05.00 dakikasından geldi. :)

Bu şahsımın ilk tefekkür çalışmasıydı. Sürçü lisan ettiysek affola, gönlümüze gelenleri geldiği şekliyle ifade etmeye çalıştık. Hatalar bizden, güzellikler Gönül sultanımızdan.

Selametle...

OKTUĞ

Bu haber 2,783 defa okundu.