Necmettin Okyay Hocamızla İlgili Bir Hatıra

Geçmiş zaman olur ki, hayalî, cihan değer

Osmanlının son temsilcisi, hazerfan hattat cennet mekân veli nimetim Necmettin Okyay hocamızla tanışmamıza vesile  yeğeni Mahmut Hüda-i hz.lerinin şerefli türbedarı, hizmetkarı Mustafa Düzgünman sanatkâr dostumdur. Onun dükkânında karşılaştık.

Biz o zamanlar çok gençtik. Okyay Hocam ellerime bakıp: “efendim tam sanatkâr eli, Allâh özel yaratmış, ne güzel hat yazar bu eller” iltifatıyla,şevk tohumlarını atarak sayesinde hat sanatına başladık.

Ben tanıştığımızda hocam çok yaşlı olmasına rağmen, hoca-talebe beraberliğimiz nasip oldu ve  bu hizmetlerimiz bu zaman kadar gelmiştir.

Onun  talebesi olduğum dönemde çiçekçilerden ufak hediyeler alarak gittiğimde bize kızar, “bize bu hediyeleri getirme, kendin gel hat öğren, ilerde hizmetlerin bizlere kabirde imdadımıza yetişsin.” derdi. Hocama hediye alacağım diye param kalmaz, eve dönerken tramvayın arkasında kaçak eve gelirdik. Herkes gibiydik o zamanlar, fakirlik had safhadaydı.

Hat çalışmalarımı arkadaşlarımla paylaştıkça hep tenkitlerle karşılaşırdım. “Demek ben bu işi yapamıyorum” endişesine kapıldım. Hocama bir müddet gitmedim. Hocam merak etmiş, Mustafa Düzgünman’a: “Acil bu çocuğu bulun bana, hemen gelsin.” demiş. Ben de  hocam ısrarla çağırıyor diye isteksizce  gittim. Rahmetli validem de mercimek köftesi yapmıştı. O köfteyi güzelce süsledi  ve dedi ki: “Hocana götür, gönlünü al”.

Hocama gittim. Çok sevindi. Hiddetli kızar bir sesle: “Nerdesin?” dedi.  “Hocam arkadaşlara derslerimi gösterdikçe beğenmediklerini görünce soğudum, şevkim kırıldı, hattı bıraktım gelmedim.” Dedim.

Bana: “Bak efendi oğlum, Allah sana özel kabiliyet vermiş, çalışırsan başarılı olacaksın. Seni kıskandıkları için engellemeye çalışıyorlar. Sen onları ciddiye alma, işine bak. Talik yazı hattın en zor dalıdır. Osmanlının aristokrat yazı türüdür. Edebi yazılarda kullanılmıştır. Zor olduğu için bu yazıyı yazan hattat zor yetişiyor. Sen çalış, Allâh'a güven, çok başarılı olacaksın, biz seni koruyacağız.” Dedi. Bu anlamlı ve hikmetli sözleri şimdi anlayabiliyorum.  

Hülasa; başarımın, hizmetlerimin varisi Necmettin Okyay ve eski kudretli merhum hattatlarımızdır. Zirâ onların eserleri bizlere ilham kaynağıdır ve hocalarımız olmaya devam ediyorlar. Tüm hizmetlerimin sevabını başta Peygamber Efendimiz (SAV) ve  manevi hocam Hz.Ali (r.a) olmak üzere  tüm İslâm sanatkârların yüce mübarek ruhlarına hediye ediyorum. İnşaallâh Allâh (c.c) katında makbul olmuştur.

Necmettin Hocamla ilgili bir hatıra:

Çoraplarını giymek isterken; “efendim müsaade edin ben giydireyim.” Dedim. İlerlemiş yaşına rağmen bana;  “Yusuf efendi evladım, bize hareket lazım müsaade et ben giyineyim.” Demişti. Abdest alırken ona havlu tutmama izin vermişti.

 İlim, bilim, sanat ahlakı böyle bir şeymiş. Model budur işte, gençler arasın da bulsunlar böyle modelleri…..

Yusuf Coşkun Benefşe