Edep, illede Edep

30 Ağustos 2017 09:45 tsi
Nesrin Ablamız yazdı:

Tam dolu dolu iki sene önce 30 ağustos da tanıdım onca güzel gönüllü insanları.

Bir çoğu  öncesinden tanışıyorlardı bende onları fotoğraflarından tanıyıverdim.

İlk kez görmeme rağmen sanki uzun zamandan beri bir aradaymışız gibi geldi bana.

Bunun sebebini kısa sonra  anladım. Çünkü herkes benliğini kapının önüne bırakıp,Saf bir gönülle girmişlerdi içeriye.Kapının üzerinde ki ”EDEP YA HU” yazısını okuyabilmiştim.

Çok şükür adı Oktan ama bize Haktan gönderilen Pir’ime açılış konuşmasından sonra kendimi tanıştırdığımda “Oooo öyle mi?” Deyip ayağa kalkıp elimi öpmüştü. Ben ise çok mahcup olmuştum.

Akşam olunca başkalarından bir boşluk bulup bir cesaretle Pir’imin yanına gidip açılış davetiyesinin arkasına anı olsun diye “İçinizden ne gelirse bana iki kelime yazar mısınız?”  dediğimde yüzüme bakıp bana “İçinizdeki cevherleri dışınıza çıkartmak dileği ile” yazdığında buna çok anlam verememiştim.

Sonralarda anladım ki bu temenninin sadece bana değil hepimiz için geçerli olduğunu. Çünkü zaman içinde herkes kendi meşrebince yetenekleri doğrultusunda bütünleştirdi ocağımızı.

Her toplanmamızda edindiğimiz bilgilerden Pir’imizin yazılarından aydınlandık. Yanlış bildiğimiz tabuları yıktık. Dünyada kimsenin daha duymadıklarını bilmek bize kısmet oluyordu.

Dostluklar kuruldu. Gönüller birlendi. Bazen akıl melekelerini zorlayacak sohbetlere daldık  bazen de oynadık şarkılar türküler söyledik eğlendik.

Ama en önemlisi Pir’imiz bize Kuranı Kerimi aslında nasıl okunulması gerektiğini öğretti.

Bazen çağlar ötesi tarihe daldık bazen de siyasete girdik ama doğru öğretilerin ipini hiç bırakmadık.Hiç kimseden korkmadan cesurca yolumuz Hz. Ali’nin yolu ve Hoca Ahmet Yesevi’nin izi idi. Daha ne olsun?

Hayırları fethettik, şerleri def ettik, gönülleri şad ettik. Vatanımızın kurtuluşundan umudumuzu hiç kaybetmedik. Zikirler yaptık başka boyutlara gittik. Erenler lütfetti oturduğum yerden Hz. Peygamberin kolunda ağlayıp onun bana güneşi göstermişliği var. Beyaz bir tulpar üstünde Ötüken’e  götürülüşüm, orda aş karıştırışım, pembe bir post üstünde yatmışlığım,elma ağacından kızıl elma yemişliğim var. Hacı Bektaş Veli Pir’imi görmüşlüğüm mezarı yanı başında 900 sene yatmışlığım var. Celalettin Rumi Pir’imin eteğinde ağlamışlığım,onun beni gezegenlere yollamışlığı var.Görev verilip yeşil bir bez parçasının üstüne işlenmiş sembolün sahibi olan bir türbeyi bulup, bir avuç yüzükle mükafatlandırılışım var.

400 seneye kadar kim olduklarını bilinip,ziyaretler yapılmış, taşları erimiş, üstünde yosunlar bitmiş, Oz tamgası şeklinde Kalperenler’in toplu mezarını görmüşlüğüm var. Var da var.

Son İzmir Tire’de seksen kişi aynı rüyayı gördük. Düşünüyorum acaba gördüklerimize şahit olduklarımıza layıkmıyız diye? Mehmet Akif Ersoy’un dediği gibi “Ya En Son Ocak” bizsek?

Ocağımızın Pir’ini Sultan’ını, değerli Başkanı’nın bizler için çok emeği geçen Koldaşlarımızın, Gönüldaşlarımızın Çok Ama Çok Değerini Bilelim.

O kapıdan girmenin de orada kalabilmenin de ”Edep İlle De Edep” olduğunu asla unutmayalım.

Nesrin Tunç

Bu haber 5,258 defa okundu.