En Sıcak Konular

Ladikli Ahmed Ağa

12 Mart 2014 10:04 tsi
Ladikli Ahmed Ağa Ladikli Ahmed Ağa...

BİZ AHİRET GEMİSİNE

Ahmed Ağa, ömür defterini, dürüp de Hakka yürümeden bir kaç gün önce, oğlu Zekeriya'ya şunları söylemiş:

— Oğlum, demiş, ben öldükten bir müddet sonra üç kişi gelecek! Geldikleri zaman şu emanetleri onlara ver!

Ufak bir sandık içinde bir kaç parça eşyadan ibâret bir emanet bu. Bir şecere, bir hırka, bir mühür...

Sonra da, işte o bir kaç gün içinde:

Ecel gelir yalın yaya,
 Günlerimiz saya saya.
 Alnı sakar doru taya,
 Bindik gayrı gidiyoruz.

Dünya bir imtihan-hâne,
 Burda her şey bir bahâne.
 Bir binek var pek şahane,
 Bindik gayrı gidiyoruz.

Tohumları ata ata,
 Bazan kalka bazan yata,
 İki kanatlı bir ata,
 Bindik gayrı gidiyoruz.

Bu dünyâ böyledir geçti,
 Kimi geldi, kimi göçtü,
 Herkes bineğini seçti,
 Bindik gayrı gidiyoruz

 Emisine Memisine,
 Haber verin cemîsine;
 Biz ahiret gemisine,
 Bindik gayrı gidiyoruz.

diye diye, ömür defterini dürmüş ve yine o bir kaç gün içinde Hakka yürümüş... 8 Haziran 1969. Hanyası Konyası her sene Lâdik'e doğru akmış o gün. Lâdik Lâdik olalı öyle bir kalabalık görmemiş tarihte hiç.

Sami Efendi Hazretleri Bursa'daymış o günlerde: Geliyoruz, biz gelinceye kadar kaldırmayın! diye haber gönderince, cenaze ikindiye kadar bekletilmiş. Sonra da bir "Şeb-i arus" şenliği içinde Lâdik'teki merkadine defnedilmiş.


  BİR ŞECERE, BİR HIRKA, BİR MÜHÜR

Yıl bin dokuzyüz altmışdokuz, hasat mevsimi. Lâdik harmanlarında harıl harıl döven dönüyor. Arpa buğday, nohut mercimek, zeğerek, Allah ne verdiyse, bir taraftan dövülüyor bir taraftan ambarlara çekiliyor.

Hasat mevsiminde köylülerin çoğunluğu harmanda yatar kalkar. Ben de yattım kalktım çocukluğumda bu harman yerlerinde.

Her harmanın bir "küme"si, kümelesi olurdu o zamanlar. Uçları çatallı dört beş ağacın üstten birbirine çatılması ve aralarının da sık yapraklı çalılarla kapatılması suretiyle yapılırdı bu serin "küme"ler.

Çiftçilerin harman evleriydi bu "küme"ler. Yemek orda yenilir, su orada soğuk tutulur, orada istirahat edilirdi. Harmanların tek kuytu ve gölge yeri bu "küme"lerdi. Gündüz istirahatleri yakıcı güneş dolayısıyle "küme"de, yapılır da, gece yatılarında "küme"nin dışarısı, sap arası ya da "çec"in kenarı tercih edilirdi.

Gece yatılarında –mevsim sıcak– altınızda bir çul cuval, üstünüzde yine bir çul çuval, öyle yatarsınız. Bazan sapın, buğday sapının içine de sokulup yatabilirsiniz. Arpa sapının içinde yatmak çok zordur, arpa tozu çok feci yakar. Yakar ve kaşındırır. Ahmed Ağa'nın büyük oğlu Zekeriya, çecin kenarına yatmış.

Elektriksiz köy gecelerinde yıldızlar yeryüzüne o kadar yaklaşır ki, galaksi çınarları dallarını salıverirler aşağılara sanki. Böylesi köy gecelerinde, hele hele berrak bulutsuz günlerin leylinde, ellerinizi uzatsanız dokunacak gibi olursunuz yıldızlara. Zekeriya yorgun, uykunun koynunda öylesine dalmış gitmiş ki, düş içinde düş görüyor. Rüyasında harmandan ambarına zahire çekiyor, ama mahsül o kadar çok ki, çeke çeke bitiremiyor. Harmanla ev arasında sırtında bir yırtık çuvalla, etrafa döke saça gide gele o kadar yoruluyor ki, harmana son dönüşünde: Şurada azıcık dinleneyim! diye yan gelip uzandığı bir sırada, bu kez de babası gelip dikiliyor tepesine: Zekeriya!

Zekeriya uyanamıyor. Bir kez daha sesleniyor Ahmed Ağa: Zekeriyaa!..

Zekeriya uykunun derinliklerinde şöyle sağına soluna bir dönüyor ama, yine uyanamayınca, Ahmed Ağa ayağıyla dürtüveriyor: Zekeriyaaaa!.. Kalk oğlum kalk, misafirlerimiz var odada!..

Üçüncü seslenişte Zekeriya ayağa fırlıyor, heyecan içinde. Şöyle etrafına bir bakınıyor, tam seher vakti. Fecr-i sadık sökmek üzere:

— Bismillâhirrahmanirrahim!

Kümelesindeki çanak ibrikle bir abdest alıyor, dooğru eve, odaya gidiyor. Oda, Ahmed Ağa'nın misâfir odası, hariciye... Dört beş basamaklı taş merdivenden çıkılan girişinin bir tarafı evine, öbür tarafı sokağa açılıyor. Oda kapılarının anahtarları Zekeriya'da, fakat içerde ışık yanıyor. İçerde bir kaç kişi var. Ahmed Ağa'nın sözünü ettiği misâfirler, içerdekiler. Babasının ölmeden önce tembihatı olduğu için fazla şaşırmıyor ama, yine de tam teskin edemiyor heyecanını. Biraz da korkuyor hatta. Öyle ya, babası Ahmed Ağa, ölümünden bir kaç gün önce: Oğlum, ben öldükten bir müddet sonra üç kişi gelecek! Geldikleri zaman şu emanetleri onlara ver! demiş ama, gecenin bu en beklenmedik saatinde geleceklerini söylememiş.

Her neyse, öyle de olsa, yine de bir heyecan uyanır insanda öylesi anlarda, böylesi durumlar karşısında.

Zekeriya kendini şöyle azıcık toparladıktan sonra anahtarlarını kilitlere sürmüş ve açmış kapıları içeri girmiş, usulca:

— Es Selâmü aleyküm!

İçerdekilerin üçü birden, çömeldikleri yerden hafif önlerine eğilerek, elleri böğürlerinde:

— Ve aleykum selâm ve rahmetullahi ve berekâtuhuuu!.. diyerek alıyorlar selâmını Zekeriya'nın.

Hilâl şeklinde oturmuşlar içerdekiler. Hilâlin ucundaki boşluğu Zekeriya'ya ayırmışlar. İçlerinden biri eliyle işâret ediyor Zekeriya'ya, şuraya otur der gibi. Zekeriya da hemen oturuveriyor tabii.

Zekeriya da oturunca el ele tutuşarak bir halaka oluşturuyorlar. Ve bir zikir başlıyor.

Hû hû hû hû hû hû hû!
Lâ i-lâ-he il-lâ hû!
Hû hû hû hû hû hû hû!
Lâ ma'-bû de il-lâ hû!
Hû hû hû hû hû hû hû!
Lâ mak-sû-de il-lâ hû!
Hû hû hû hû hû hû hû!
Lâ mev-cû-de il-lâ hû!

Zikrin sonunda akar kokar bir şey veriyorlar Zekeriya'ya, yemesi için:

— İnsâniyetine kat şunu! diyerek, ne olduğunu bilmediği bir şey tutuşturuyorlar eline.
Zekeriya, eline tutuşturulan şeyden bir lokma alıyor ağzına ama... Aaaan-nâh!.. Ne yenir, ne yutulur bir şey fakat, ağzından çıkarıp da atacak hali yok. Çar naçar, yarı çiğnenmiş, yarı çiğnenmemiş yutuyor o lokmayı artık. Geriye kalanı da şöyle aklısıra farkettirmeden bir kenara koyduğu sırada, içlerinden biri:

— Kısmetin bu kadermiş... Eğer tamamını yiyebilseydin babanın yerine sen yürüyecektin!.. demiş.

Böyle söylenince, Zekeriya hemen koyduğu nesneye sarılmış ama, eli boş kalmış. Kendisine ikrâm edilen şey her ne ise –ki bence o, bir imtihan, sınama kısmet lokması, kısmet helvası– ortadan kayboluvermiş.

Bi biri bi biri konuşuyormuş bu üç kişinin. Zekeriya öyle azıcık kıvranınca, yine o üçten biri:

— Efendi, demiş, sen... Harımda (harman yerinde) gördüğün rüyanda da döktün seçtin ya kısmetini, o yırtık çuvalla? Ama gene de kısmetsiz değilsin...Zekeriya'nın şaşkınlığı zirveye çıkmış artık bunun üzerine iyice.Zekeriya'nın hayreti gayreti üzerinde dövünürken, yine üçten biri:

— Biz, demiş, babanın sana bıraktığı emanetleri almaya geldik.

Zekeriya, içinin içinde kendi kendine: "Emânet... Babamın bana bıraktığı emanet, bir şecere, bir hırka, bir mühür... Evet, elbet bişiy bunlar ama... Ehemmiyeti ne bunların bu kadar acaba?.." diye döküp düşünürken, yine üçten biri kalbinden geçirdiği şeye cevap vererek, şunu söylemiş:

— Bir şecere, bir hırka, bir mühür, erbabı için çok şey, ama erbabı olmayan için hiç bir şey... Zevâhir bevâtının elbisesidir... Bevatını elbisesiz, çıplak görmeye herkesin tahammülü yoktur.

Üçten biri böyle söylemiş ya, hakikaten de az sonra aynısı gerçekleşmiş bunun.

O üç kişi Zekeriya'dan emanetleri alınca:

— Hadin, demişler, hep birlikte Ahmed Ağa'yı ziyâret edelim!

Hep birlikte odadan çıkmışlar, kabristana doğru yürümeye başlamışlar. Bahçe aralarından. Ahmed Ağa'nın eviyle kabristan arasında bahçeler varmış o zaman. Elmalar, erikler, armutlar, vişneler ve sıra sıra kavakların yer aldığı bahçeler...Gökte yıldızlar, yerde böcekler ve şurada burada tek tük kuş sesleri...Herkes uyurken ortaya çıkan gece kuşlarının sesi bir garibtir. İnsanı başka âlemlere çeker götürür.

Zekeriya ve o üç gayb ricâli evliya bu manzara içinde kabristana doğru giderken, bir an için Zekeriya'nın keşfi açılıverir. Zerreden küreye her şeyin tesbihatını duymaya başlar. Taşların, ağaçların her şeyin, kimisinin rükuya vardığını, kimisinin secdeye kapandığını görür. Sağından solundan, önünden ardından, üstünden altından her taraftan bir tesbihat uğultusu gelmektedir. "Göklerde ve yerde ne varsa hepsi Allah'ı tesbih eder; mülk O'nundur ve hamd O'nadır ve O her şeye kadirdir." (Teğabun suresi birinci âyeti)nin bütün esrarı gözlerinin önüne serilince, Zekeriya bayılır düşer.

O üç gayb ricâli evliya, kollarından tutup kaldırırlar Zekeriya'yı:

— Kalk efendi, kalk!.. Bu âlem halkının basiretinin bağlı oluşunun da bir faydası olduğunu gözlerinle gördün işte! Eğer herkesin basireti açık olsa, hiç kimse şu yapıp ettikleri şeylerin hiç birisini dünyada yapamazlar. Herkes el etek çeker dünyadan o zaman.

Sonra, o lâhûtî cümbüş içinde, o gayb erenler, geldikleri gibi sır olurlar giderler. Zekeriya, azıcık toparlanır gibi olduğu zaman, babasının kabri başında bulur kendini.Yâsin sûresinin "O bir şey istediği zaman ol der, oluverir. Her şey O'nundur, O her şeyin üstünde ve ötesindedir. Hepiniz O'na döneceksiniz." meâlindeki son âyetleri dökülmektedir o anda Zekeriya'nın ağzından. Elini yüzüne çalarken, sabah ezanları başlar Lâdik'de...

Mustafa Özdamar'ın Ladikli Ahmed Ağa Kitabı'ndan...



Bu haber 10,705 defa okundu.


Yorumlar

 + Yorum Ekle 
    kapat

    Değerli okuyucumuz,
    Yazdığınız yorumlar editör denetiminden sonra onaylanır ve sitede yayınlanır.
    Yorum yazarken aşağıda maddeler halinde belirtilmiş hususları okumuş, anlamış, kabul etmiş sayılırsınız.
    · Türkiye Cumhuriyeti kanunlarında açıkça suç olarak belirtilmiş konular için suçu ya da suçluyu övücü ifadeler kullanılamayağını,
    · Kişi ya da kurumlar için eleştiri sınırları ötesinde küçük düşürücü ifadeler kullanılamayacağını,
    · Kişi ya da kurumlara karşı tehdit, saldırı ya da tahkir içerikli ifadeler kullanılamayacağını,
    · Kişi veya kurumların telif haklarına konu olan fikir ve/veya sanat eserlerine ait hiçbir içerik yayınlanamayacağını,
    · Kişi veya kurumların ticari sırlarının ifşaı edilemeyeceğini,
    · Genel ahlaka aykırı söz, ifade ya da yakıştırmaların yapılamayacağını,
    · Yasal bir takip durumda, yorum tarih ve saati ile yorumu yazdığım cihaza ait IP numarasının adli makamlara iletileceğini,
    · Yorumumdan kaynaklanan her türlü hukuki sorumluluğun tarafıma ait olduğunu,
    Bu formu gönderdiğimde kabul ediyorum.




    En Çok Okunan Haberler


    ON ALTI YILDIZ'da Ara Internet'te Ara  

    Haber Sistemi altyapısı ile çalışmaktadır.
    7,070 µs